نقش هسته پشتی- جانبی تالاموس درطول حملات تشنجی غیابی

مقدمه: صرع غیابی شاخص، نوعی از صرع ژنرالیزه و غیرتشنجی می باشد. ویژگی اصلی این حملات یک اختلال ناگهانی و مختصر در هوشیاری است. اختلالات در حلقۀ تالاموکورتیکال، نقش مهمی را در بیماریزایی تشنج های غیابی ایفاء می کنند. اگرچه هنوز مشخص نیست که کدام قسمت از این شبکه آغازگر تشنج است. هدف این مطالعه بررسی نقش نورون های هستۀ پشتی -جانبی تالاموس در طول تخلیه های نیزه و موج ها در موش های صحرایی نژاد wag/rij به عنوان معتبرترین مدل حیوانی صرع غیابی است. مواد و روش ها: فعالیت‎های تک واحدی در هستۀ پشتی -جانبی تالاموس و فعالیت الکتریکی مغز از قشر حسی پیکری در موش های صحرایی نژاد wag/rij شش ماهه در یک زمان ضبط گردید. یافته ها: در طول نیزه -موج ها، فعالیت تکی در هستۀ پشتی -جانبی تالاموس، تخلیه های شبه انفجاری نشان داد که قبل از قله های نیزه -موج ها شروع شده بودند. در بازه زمانی فارغ از نیزه موج ها، فعالیت شبه انفجاری در هستۀ پشتی -جانبی تالاموس کاهش پیدا کرد. نتیجه گیری: یافته های ما پیشنهاد می کند که انفجارهای پشت سر هم هستۀ پشتی -جانبی ممکن است قشر را برای آشکار کردن نیزه -موج ها تحریک کند. می توان اینگونه نتیجه گرفت که مهار انفجار نورون های هستۀ پشتی -جانبی شاید به کاهش تکرار نیزه -موج ها کمک کند.